Slangbetekenissen

Slangbetekenissen verwijzen naar de betekenissen die woorden en uitdrukkingen krijgen in informele, vaak subcultuurgebonden taalgebruik. Ze wijken af van de standaardtaal en zijn meestal tijdelijk, maar kunnen lange tijd een rol blijven spelen in bepaalde gemeenschappen. Slang ontstaat en verandert snel door social connecties, media, en ervaringen van specifieke groepen, zoals jongeren, beroepsnetwerken of subculturen. De betekenissen ontstaan vaak via metaforische of metonymische verschuivingen, simplificatie, leenwoorden of woordspelingen.

Kenmerken van slangbetekenissen zijn onder meer een uitgesproken contextgebondenheid, een in-group karakter en een zekere speelsheid of uitdading. Slang kan positief of negatief geladen zijn en fungeert vaak als een vorm van identiteit en solidariteit binnen een groep. Tegelijkertijd kan slang voor outsiders onduidelijk of zelfs beledigend overkomen, wat leidt tot misverstanden in communicatie.

In de lexicografie en taalkunde wordt slang vaak bestudeerd met behulp van corpora, veldwerk en speciale slangwoordenschat. Dictionariërs en online glossaria registreren slangbetekenissen, inclusief relevante varianten per regio en tijd. Uitgeverijen en onderzoekers letten op de vluchtigheid en de wijze waarop nieuw slang ontstaan, verspreid raakt en soms vanzelf weer verdwijnt of opduikt in andere talen.

Slangbetekenissen vormen daarmee een dynamisch onderdeel van taalgebruik, dat inzicht biedt in maatschappelijke identiteit, verandering van taal en de creatieve kant van communicatie.