Refluxmiddelen

Refluxmiddelen zijn medicijnen voor gastro-oesofageale refluxklachten, zoals brandend maagzuur en zure oprispingen. Ze werken op verschillende manieren: zuurgraad verlagen, maagzuur neutraliseren, of een barrière tegen terugvloei vormen. Doel is verlichting van klachten en voorkomen van slokdarmontsteking.

Antacida neutraliseren snel maagzuur en bieden korte verlichting. Voorbeelden: calciumcarbonaat en magnesiumhydroxide. Bijwerkingen zijn afhankelijk van het middel en kunnen constipatie of diarree veroorzaken; ze kunnen ook de opname van andere medicijnen beïnvloeden.

Alginaten vormen een gelachtige laag in de maag die reflux kan verminderen; vaak gebruikt in combinatie met antacida. Werkt langzamer dan antacida, maar langer.

H2-receptorantagonisten verminderen de zuurproductie. Voorbeelden: famotidine en nizatidine (ranitidine wordt vaak niet meer geadviseerd). Ze geven milde tot matige verlichting en hebben een langere werking dan antacida.

Protonpompremmers (PPI) geven aanzienlijke reductie van maagzuur en worden vaak bij chronische reflux gebruikt. Voorbeelden: omeprazol, esomeprazol, pantoprazol en lansoprazol. Mogelijke bijwerkingen zijn hoofdpijn, diarree, of tekorten bij langdurig gebruik.

Prokinetica zoals metoclopramide en domperidon bevorderen de maaglediging; zij worden beperkt gebruikt vanwege bijwerkingen zoals bewegingsstoornissen en QT-verlenging.

Daarnaast spelen leefstijl aanpassingen een belangrijke rol: gewicht beheersen, slapen met het hoofdeinde omhoog, kleinere maaltijden, vermijden van triggerfoods en stoppen met roken. Raadpleeg een arts bij aanhoudende klachten of rode vlaggen zoals bloed bij braken of slikproblemen.