Reconoceren

Reconoceren is een Nederlands werkwoord in de infinitief met de kernbetekenis van formeel erkenning geven aan of erkennen. In wettelijke en administratieve taal verwijst het naar het aanvaarden of vastleggen van een status, recht of document als geldig.

De term komt vooral voor in juridische en beleidscontexten, bijvoorbeeld bij de erkenning van buitenlandse diploma's of beroepskwalificaties, of bij het erkennen van iemands verblijfstatus of een juridisch recht. In die context kan reconoceren betekenen dat een instantie een claim, een titel of een document officieel erkent en daardoor rechtskracht verleent.

In informele spraak is reconoceren weinig gebruikelijk; vaker wordt dan gesproken van erkennen of herkennen, afhankelijk van de precieze betekenis. Reconoceren wordt daarom vooral aangetroffen in formele teksten, beleidsdocumenten en juridische vertalingen, waar nauwkeurigheid in erkenning en validiteit gewenst is. Mogelijke verwante termen zijn erkennen, toegeven, en erkenning (als zelfstandig naamwoord), met specifieke toepassingen zoals erkenning van diplomas of van staatsburgerschap.

Etymologie: het woord is afgeleid van Latijn recognoscere en komt via het Franse reconnaître en het Engelse recognise/recognize in het Nederlands terecht. Het wordt voornamelijk gebruikt in formele en officiële contexten waar erkenning of validatie centraal staat.