Pythonserialisatie

Pythonserialisatie verwijst naar het proces waarbij Python-objecten worden omgezet naar een formaat dat kan worden opgeslagen of overgedragen, en later weer kan worden teruggebracht naar geldige Python-objecten. Dit maakt persistente opslag, caching en communicatie tussen processen mogelijk.

De meest gebruikte serialisatieformaten in Python zijn json en pickle. JSON levert een tekstueel, taalonafhankelijk formaat op dat breed wordt ondersteund door andere talen en door webbrowsers. Pickle levert een Python-specifieke, binaire representatie die complexere objecten kan serialiseren, inclusief veel van Python’s eigen datastructuren. Naast deze basisformaten bestaan er alternatieven zoals MessagePack, YAML en XML; voor efficiënte schema-gebaseerde uitwisseling worden ook Protocol Buffers en Apache Thrift gebruikt.

Objecten worden serialized met een proces van state-extractie; voor classes kunnen __getstate__ en __setstate__ of __reduce__ worden gebruikt om aan te geven hoe een object moet worden geconstrueerd. Pickle heeft verschillende protocollen en kan afhankelijk van de Python-versie gaan in grootte en snelheid. JSON is beperkt tot basisdata (getallen, strings, lijsten, dicts) en vereist vaak maatwerk bij custom classes. Dill is een uitbreiding die pickle kan aandrijven en nog meer Python-objecten kan serialiseren.

Beveiliging en interoperabiliteit: het onbetrouwbaar ontvangen van gepickleerde gegevens kan tot code-uitvoering leiden; vermijd unpickling van data uit onbekende bronnen. JSON is doorgaans veiliger en beter geschikt voor interoperabiliteit tussen talen. Voor productie-API’s wordt vaak gekozen voor schema-gebaseerde formats zoals Protobuf of JSON met een streng schema.

Praktische tips: controleer de compatibiliteit van protocollen en Python-versies bij terughalen van oudere gegevens; bij JSON gebruik UTF-8 en overweeg base64 voor binaire payloads; gebruik compressie indien nodig; overweeg aanvullende bibliotheken zoals dill voor complexere objecten.