Postpolymerisatie
Postpolymerisatie, in de polymeerchemie, verwijst naar chemische reacties die plaatsvinden nadat de initiële polymeerketen is gevormd om het polymeer verder te modificeren. Doel is vaak het introduceren van functionele groepen, het verhogen van het moleculair gewicht via koppeling, of het vormen van crosslinking-netwerken. Postpolymerisatie kan bij zowel synthetische polymeren als biopolymeren plaatsvinden en kan expliciet gepland zijn of optreden als gevolg van verwerking, zoals verwarming of bestraling.
De belangrijkste typen zijn crosslinking en functionalisatie na polymerisatie. Crosslinking vormt een driedimensionaal netwerk tussen ketens,
Postpolymerisatie-modificatie omvat het introduceren of transformeren van pendantgroepen zodat gewenste eigenschappen kunnen worden bereikt. Veelgebruikte reacties
Toepassingen omvatten hydrogelmaterialen, coatings, lijmen, membranen en functionele polymeren voor katalyse of sensing. In biomedische materialen
Overwegingen bij postpolymerisatie zijn controle van de mate van functionalisatie, behoud van moleculair gewicht en dispersie,