Pilootinvoer

Pilootinvoer is de verzamelnaam voor alle signalen en commando's die een piloot aan de vluchtbesturingssystemen van een vliegtuig geeft om het vluchtgedrag te beïnvloeden. De invoer komt meestal via fysieke bedieningselementen zoals de controlekolom of zij-stick (voor pitch en roll), de rudderpedalen (voor yaw) en de throttle- of thrust-levers (voor snelheid). Daarnaast omvat het elektronische of display-gebaseerde input via systemen zoals het flight management system (FMS) en de autopilot-interface om modi te kiezen, koers te wijzigen, of hoogte en snelheid te bepalen.

In moderne vliegtuigen werkt pilot input vaak samen met automatische vluchtbesturing. De autopilot volgt de door de piloot ingevoerde setpoints of veranderingen daarin, en past de vliegtuigactuators aan om de gewenste toestand te bereiken. De piloot kan de autopilot activeren, gebruiken voor koers- of hoogtevaart, of deze af- en weer aanzetten (disengage) wanneer handbesturing nodig is. In situaties van reversion wordt de handbesturing weer dominant.

Veiligheid en training richten zich op het geven van soepele, tijdige en goed gecoördineerde input. Abrupte of ongepaste inputs kunnen leiden tot instabiliteit of pilot-induced oscillations (PIO). Daarom worden piloten getraind in dosering, timing en de juiste interactie tussen piloteninput en automatische systemen, evenals in de overgang tussen automatische en manuele besturing.

In bredere zin kan pilootinvoer ook worden toegepast op ongebemande systemen of andere automatiseringscontexten, waar menselijke input via een control interface de automatische vlieg- of besturingslogica aanstuurt.