Openeconomiemodellen

Openeconomiemodellen zijn economische modellen die de interacties tussen een land en de rest van de wereld beschrijven, met aandacht voor handel, kapitaalstromen en wisselkoersen. Ze bestuderen hoe externe schokken, zoals wijzigingen in wereldrente, valutawaarde of handelsvoorwaarden, doorwerken in binnenlandse variabelen als productie, inflatie en werkgelegenheid. Zo’n model legt vaak de nadruk op de betalingsbalans en de blootstelling van de economie aan internationale markten.

Belangrijke kenmerken zijn de rol van de wisselkoers en de rol van kapitaalstromen. In een kleine open economie kan de binnenlandse rente sterk worden beïnvloed door de wereldrente, en kan monetair beleid beperkt effectief zijn bij vrij kapitaalverkeer. Het verschil tussen vast en flexibel wisselkoersregimes beïnvloedt welke beleidskanalen wel of niet werken om de output of de inflatie te beïnvloeden.

Belangrijke modellen zijn onder meer het Mundell-Fleming-model, dat korte termijn dynamiek van een kleine open economie met verschillende wisselkoersregimes beschrijft en de interactie tussen monetaire en fiscale beleidsinstrumenten analyseert. Het Dornbusch overshoot-model behandelt hoe verwachte veranderingen in het valutavlak snel kunnen leiden tot overshoot van de wisselkoers bij prijs- en renteveranderingen. Open-economy DSGE-modellen worden veel gebruikt in beleidsanalysis en vergelijken twee- of multi-land scenario’s met dynamische vaak imperfecte markten.

Toepassingen van openeconomiemodellen omvatten beleidsevaluatie bij wisselkoersregimes, analyse van fiscale stimulansen en monetair beleid in open economieën, en evaluatie van handelspolitiek en financiële stabiliteit. Beperkingen van deze modellen zijn vereenvoudigde aannames over prijzen, mobiliteit van kapitaal en identieke realiteiten in internationale markten, wat de externe validiteit kan beperken.