Onderzoeksdesigns

Onderzoeksdesigns verwijzen naar het plan en de structuur van een onderzoek, ontworpen om een onderzoeksvraag zo duidelijk mogelijk te beantwoorden. Het ontwerp bepaalt welke data worden verzameld, hoe ze worden verzameld, wanneer en in welke volgorde, en hoe de bevindingen worden geanalyseerd. Het doel is om relevante antwoorden te leveren met zo min mogelijk bias en met een beheersbare mate van onzekerheid.

Ontwerptypen kunnen worden onderverdeeld naar methode (kwalitatief versus kwantitatief) en naar de wijze van gegevensverzameling (experimenteel versus observationeel). Kwantitatieve ontwerpen omvatten onder meer experimentele ontwerpen zoals gerandomiseerde gecontroleerde proeven, en quasi-experimentele ontwerpen, evenals observationele ontwerpen zoals cohortonderzoek, case-control en dwarsdoorsnede-onderzoek. Kwalitatieve ontwerpen richten zich op diepte en context, met benaderingen als case study, etnografie, fenomenologie en grounded theory.

Een belangrijke onderscheidende eigenschap is longitudinaal versus cross-sectioneel: longitudinale ontwerpen volgen ontwikkelingen over tijd, terwijl cross-sectionele ontwerpen op een enkel tijdstip gegevens verzamelen. Validiteit en betrouwbaarheid zijn cruciaal; men houdt rekening met interne validiteit (causaal verbanden), externe validiteit (Algemene toepasbaarheid), bias, confounding, en of randomisatie of blinding mogelijk is.

De keuze voor een onderzoeksdesign hangt samen met de onderzoeksvraag, haalbaarheid, ethische overwegingen, tijd en budget. Een goed ontwerp zorgt voor transparantie, reproduceerbaarheid en relevante, geloofwaardige conclusies binnen de context van het vakgebied.