Notensystemen

Notensystemen zijn systemen die bepalen hoe de prestaties van studenten worden gemeten en weergegeven als cijfers. Ze omvatten meestal een schaal, een toewijzing van cijfers aan leeractiviteiten en regels voor de weging van verschillende onderdelen zoals tentamens, opdrachten en aanwezigheid. Het doel is transparantie, vergelijkbaarheid en selectie voor toelating tot vervolgopleidingen of voor het bepalen van studieresultaten en diplomas.

In de praktijk bestaan er verschillende typen schalen. In veel Europese en Oceaanische systemen wordt gewerkt met numerieke schalen zoals 0–10 of 0–20, terwijl Engelstalige systemen vaak gebruikmaken van lettergrades zoals A–F of van een combinatie met cijfers. In veel landen wordt ook een GPA-systeem toegepast, meestal op een schaal van 0,0 tot 4,0. Een Europese oplossing voor internationale uitwisseling is het ECTS-systeem, dat grades A tot en met F (met een tussenruimte zoals FX) hanteert en daarmee de prestaties tussen verschillende universiteiten vergelijkbaarder maakt.

Daarnaast bestaan er pass/failed- of centering-varianten, waarbij geslaagd wordt geacht zonder verdere differentiatie tussen behaalde scores. Sommige instellingen kennen ook onderscheidingen toe, zoals honours of cum laude, op basis van de hoogte van de cijfers of de behaalde GPA.

Internationale mobiliteit brengt uitdagingen mee: verschillende systemen vereisen conversietabellen of automatische conversie om cijfers en uitzonderingen vergelijkbaar te maken. Transcripties en gedetailleerde beschrijvingen van de gebruikte schaal helpen bij de interpretatie en erkenning van behaalde resultaten.