Milieuafweging

Milieuafweging is het proces in het Nederlandse publiekrecht waarin milieugeenvormen worden gewogen tegen andere publieke belangen bij besluiten over beleid, ruimtelijke plannen en vergunningen. Het begrip verwijst naar de verplichting voor bestuursorganen om de milieueffecten te onderzoeken, te wegen en te verantwoorden hoe die meewegen in de uiteindelijke beslissing. Doel is een transparante, onderbouwde en rechtmatige afweging waarbij milieuoverwegingen niet genegeerd maar geïntegreerd worden in het besluit.

juridische basis en context: milieuafweging vindt plaats binnen het kader van de Algemene wet bestuursrecht en specifieke regelgeving op het gebied van milieu en ruimtelijke ordening, zoals de Wet milieubeheer en de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. In veel gevallen is ook een milieueffectrapportage (MER) vereist, waarin de belangrijkste milieugevolgen en mogelijke mitigaties in kaart worden gebracht. De afweging draait om welke milieueffecten significant zijn, welke alternatieven mogelijk zijn en welke maatregelen nodig zijn om negatieve effecten te beperken.

proces en functies: de afwegingsprocedure omvat het identificeren van relevante milieuaspecten (zoals lucht, water, geluid, natuur, bodem en gezondheid), het beoordelen van de zwaarte en waarschijnlijkheid van effecten, het afwegen tegen economische, sociale en ruimtelijke belangen, en het mogelijke toekennen van voorwaarden of mitigaties. Besluiten moeten een duidelijke motivering bevatten en zijn vatbaar voor bezwaar en beroep.

Voorbeelden: vergunningverlening voor industriële activiteiten, goedkeuring van ruimtelijke plannen of windenergieprojecten. Milieuafweging streeft naar een evenwichtige, verantwoorde besluitvorming die milieubelangen expliciet meeweegt.