Lekkasjesporing

Lekkasjesporing is het systematisch opsporen van lekkages in gesloten systemen, componenten of verpakkingen door het lokaliseren van uitmondende vloeistoffen of gassen. Het doel is het voorkomen van productverlies, veiligheidrisico’s en milieubelasting, en het waarborgen van betrouwbaarheid en naleving van normen. Lekkasjesporing gebeurt vaak wanneer een systeem geïnstalleerd wordt, periodiek onderhoud vereist of bij klachten over prestatie of vocht- en geluidsproblemen.

Er bestaan verschillende werkwijzen en tracers. Een veelgebruikte methode is het gebruik van tracer gassen zoals helium of waterstof, soms gecombineerd met een massaspectrometer of aardgasdetectoren. Diastracers zoals fluorescerende of kleurrijke dyes kunnen in vloeistoffen worden ingespoten en vervolgens met geschikte detectie methoden teruggevonden. Andere technieken zijn rook- of zeepoplossing bij zichtbare lekkages, infrarood thermografie bij warmtelekken, en akoestische of drukgingdetectie bij pressuur- of vacuumtesten.

Tijdens het proces worden meestal de juiste tracer en detectiemethode gekozen op basis van het type systeem, de te detecteren vloeistof of gas, en de omgevingsomstandigheden. De gebruikelijke stappen zijn: systeem voorbereiden en zo nodig vullen met tracer, detectie uitvoeren met geschikte sensoren of camera’s, lege of scherpe leklocaties markeren en evalueren, en vervolgens rapporteren met aanbevelingen voor herstel.

Toepassingsgebieden omvatten de olie- en gasindustrie, chemische installaties, koel- en verwarmingssystemen, waterdistributie en industriële assemblages. Veiligheid en milieueisen spelen een centrale rol; onderhoud en testen voldoen aan relevante normen en richtlijnen van internationale en nationale standaarden.