Laseruitlijning

Laseruitlijning is een meetmethode om draaiende machines zo uit te lijnen dat de assen van gekoppelde onderdelen recht ten opzichte van elkaar staan en de afstand tussen koppelingen correct blijft. Een nauwkeurige uitlijning vermindert wrijving, trillingen en slijtage en draagt bij aan een hogere efficiëntie en langere onderhoudsintervallen.

Bij laseruitlijning wordt een laserbron op de eerste as geplaatst en een detector op de andere. Terwijl de machine draait registreert het systeem translatie- en hoekafwijkingen, waarna berekeningen aangeven hoeveel en waar aan de koppeling of ondersteuning moet worden aangepast.

Het uitlijningsproces omvat doorgaans: installatie van de meetopstelling, een eerste meting (ruwe uitlijning), data-analyse, aanpassingen aan de machine of koppelingen, en een herhaalde meting ter verificatie, vaak bij bedrijfs- of testtemperatuur.

Er bestaan verschillende systemen, waaronder enkel-laser en dubbel-laser uitvoeringen. Een enkel-laser systeem meet zowel axiale als hoekafwijkingen met één transmitter en detector, terwijl een dubbel-laser systeem twee lasers gebruikt voor directere tracering van de meest kritische afwijkingen.

Toepassingen zijn onder meer pompen, compressoren, elektromotoren, tandwielkasten, aandrijfassen en transportbanden in industriële, energie- en infrastructuursectoren. Laseruitlijning kan ook worden toegepast bij het uitlijnen van spansystemen in fijnmechanica en gereedschapsmachines.

Voordelen zijn verhoogde efficiëntie, lagere trillingen en minder slijtage. Nadelen zijn hogere aanschaf- en onderhoudskosten en vereist getraind personeel.

Veiligheid: laserstraling kan ogen beschadigen; draag geschikte oogbescherming en neem veiligheidsmaatregelen. De machine moet vergrendeld en spanningsloos zijn tijdens montage.