Keuringsorganisaties

Keuringsorganisaties zijn onafhankelijke instellingen die de conformiteit van producten, processen, systemen of diensten beoordelen ten opzichte van geldende normen, regelgeving of contractuele vereisten. Zij leveren onafhankelijke beoordelingen via inspecties, testen, audits en certificering, en geven keurmerken, certificaten of rapporten af die aantonen dat aan de eisen is voldaan.

Zij opereren op verschillende gebieden, zoals productcertificering, inspectie van goederen, assessments van bedrijfsprocessen en managementsystemen, én certificering van vakbekwaamheid of personen. Veelvoorkomend is de certificering van managementsystemen (bijv. ISO 9001, ISO 14001, ISO 27001), maar ook product- of materiaalaudit-, supply chain- en leveranciersinspecties horen hierbij.

Regelgeving en toezicht: in de meeste jurisdicties werken keuringsorganisaties onder toezicht van nationale accreditatie-instellingen die besluiten over hun competentie en onpartijdigheid. Europese operaties volgen vaak normen zoals ISO/IEC 17021 voor certificeerders, ISO/IEC 17020 voor inspectie-instanties, en ISO/IEC 17025 voor test- en calibratielaboratoria. Voor specifieke directives kunnen keuringsorganisaties ook als "notified bodies" optreden voor CE-markering.

Rol en overwegingen: keuringsorganisaties dragen bij aan consumentenveiligheid, markttoegang en supply chain management door onafhankelijke bevestiging van naleving. Tegelijk bestaan er zorgen over kosten, mogelijk belangenconflicten en de reikwijdte van accreditatie; onafhankelijkheid en transparantie blijven kernpunten.

Voorbeelden: internationaal bekende keuringsorganisaties zijn SGS, Bureau Veritas, Dekra, Kiwa en TÜV, evenals talrijke regionale spelers en nationale accreditatie- en certificeringsorganisaties.

---