Kelkbladeren

Kelkbladeren, ook wel sepals genoemd, zijn de buitenste kring van het perianth van een bloem. Ze beschermen de bloemknop tegen beschadiging en uitdroging en vormen samen met de bloembladeren de omhullende structuur van de bloem. Vaak zijn kelkbladeren groen en bladachtig, maar in sommige plantengroepen kunnen ze gekleurd zijn of sterk gereduceerd voorkomen.

Het aantal kelkbladeren varieert per soort, meestal vier of vijf. Ze kunnen vrij van elkaar staan (scheidbaar) of aan de basis vergroeid zijn tot een kelk, ook wel calyx genoemd. In sommige planten lijken kelkbladeren op de bloembladeren en spreekt men van tepalen wanneer het onderscheid tussen kelk en kroonblad ontbreekt of nauwelijks aanwezig is.

Na de bloei blijven kelkbladeren in veel gevallen bestaan en dragen ze bij aan de vruchtbescherming of aan de vorm van de vrucht. De kelk is morfologisch gezien homolog aan bladeren: ze ontwikkelen zich uit de bloemknop als onderdeel van het perianth en kunnen in grootte, vorm en samenstelling sterk variëren tussen plantensoorten.

Samengevat zijn kelkbladeren de beschermende buitenste bladeren van de bloem, meestal groen en bladachtig, met variatie in aantallen en samenhang. Ze spelen een rol bij de ontwikkeling en bescherming van de bloem en voegen soms waaraan de vrucht na de bloei.