Interactiecontext

Interactiecontext is een term uit de mens-computerinteractie die verwijst naar de volledige set omstandigheden waaronder een gebruiker met een systeem interacteert. Het omvat de doelstellingen en taken, de kenmerken van de gebruiker, de gebruikte technologie en de omgeving waarin de interactie plaatsvindt, inclusief tijd en sociale en organisatorische factoren.

Belangrijke dimensies zijn onder meer: persoonlijke context (vaardigheden, motivaties en voorkeuren); context van de taak (doelstellingen, stappen, afhankelijkheden); omgevingscontext (fysieke ruimte, lawaai, licht, mobiliteit); technologische context (apparaat, besturingssysteem, netwerken); sociale context (samenwerkers, privacy) en organisatiescontext (beleid en workflows).

Deze context beïnvloedt ontwerpbeslissingen: welke interactievormen geschikt zijn, welke informatie prioriteit krijgt, hoe feedback en foutafhandeling worden vormgegeven. Contextbewuste ontwerpen proberen realtime context te detecteren en de interface aan te passen, bijvoorbeeld op basis van locatie, tijd van de dag of aanwezigheid van anderen.

Onderzoekers benaderen context via veldstudies, ethnografie, interviews, dagboeken, think-aloud-protocollen en analyse van log- en sensor-data. Voorbeelden zijn mobiele apps die meldingen afstemmen op locatie en routine, of samenwerkingstools die functies tonen afhankelijk van de huidige taak en de sociale setting.

Een uitdaging is dat context dynamisch en gelaagd is, waardoor metrieken moeilijk te definiëren zijn. Er zijn ook privacy- en ethiekkwesties bij het verzamelen van contextgegevens, en technische beperkingen bij het betrouwbaar detecteren van context.