Immunproblemen

Immunproblemen verwijzen naar aandoeningen van het immuunsysteem die de afweer tegen ziekteverwekkers kunnen verstoren. Ze leiden vaak tot terugkerende of ernstige infecties, maar kunnen ook gepaard gaan met allergische reacties of auto-immuunziekten. De term omvat primaire (aangeboren) en secundaire (verworven) immunodeficiencies.

Primaire immunodeficienties zijn meestal genetisch bepaald en kunnen vroeg in het leven ontstaan of pas later aan het licht komen. Voorbeelden zijn X-gebonden agammaglobulinemie, CVID en SCID. Symptomen zijn terugkerende luchtweginfecties, longontstekingen en groeiachterstand. Diagnostiek combineert medische geschiedenis, immunoglobulineniveaus, lymfocytenaantallen en soms genetische tests. Behandeling richt zich op infectiepreventie, immunoglobulinevervanging en, indien nodig, stamceltransplantatie.

Secundaire immunodeficienties ontstaan door een onderliggende aandoening of behandeling, zoals HIV-infectie, malnutriëring, chronische ziekten, kanker, chemotherapie of langdurig gebruik van immunosuppressiva. Ook ernstige allergieën en auto-immuunziekten kunnen voorkomen bij immuunontregeling. Diagnostiek richt zich op de oorzaak en kan aanvullende tests omvatten. Behandeling omvat het behandelen van de oorzaak, vaccinaties waar mogelijk, infectiepreventie en gerichte therapieën.

Behandeling van immunproblemen vereist vaak een multidisciplinaire aanpak met immunologen, infectieziektespecialisten en andere specialisten. Regelmatige follow-up en voorlichting aan patiënten en families zijn belangrijk. De prognose varieert sterk afhankelijk van het type en de ernst, de tijdige diagnose en de beschikbaarheid van passende behandeling.