ICAOstandaarden

ICAOstandaarden verwijzen naar de normen en aanbevolen praktijken van de International Civil Aviation Organization (ICAO) die gericht zijn op de veiligheid, efficiëntie en milieukwaliteit van de internationale luchtvaart. In het Engels genoemd als Standards and Recommended Practices (SARPs), vormen deze standaarden de wereldwijde basis voor how luchtvaartorganisaties en staten hun activiteiten structureren en controleren. Het doel is interoperabiliteit en consistente uitvoering van vluchten over landsgrenzen heen.

De SARPs zijn vastgelegd in de Annexes bij het Verdrag van Chicago uit 1944. Voorbeelden zijn Annex 1 (Personeelslicenties), Annex 6 (Operation of Aircraft), Annex 11 (Air Traffic Services), Annex 14 (Aerodromes) en Annex 17 (Security). Daarnaast bestaan er Procedures for Air Navigation Services (PANS), die meer gedetailleerde procedures en methoden geven. PANS dienen als implementatierichtlijnen en kunnen, indien staten besluiten ze te adopteren, ook verplicht worden opgenomen in nationale regelgeving.

Staten zijn verplicht om de SARPs op nationaal niveau te implementeren. Afwijkingen van SARPs zijn mogelijk, mits expliciet verantwoord en gepubliceerd als differences to SARPs in nationale regelgeving. Implementatie en handhaving worden onder meer gecontroleerd via ICAO’s auditprogramma’s, zoals het Universal Safety Oversight Audit Programme (USOAP).

De ontwikkeling van ICAOstandaarden verloopt via de Air Navigation Commission en diverse panels, met input van lidstaten, luchtvaartindustrie en deskundigen. Amenderingen aan de Annexes worden gepubliceerd en vertaald naar nationale wetgeving. Doel is wereldwijde interoperabiliteit en veilige, efficiënte vluchten. De standaarden evolueren voortdurend, onder meer door technologische vernieuwing zoals performance-based navigation, ADS-B en digitalisering van informatie.