Homogeen

Homogeen is een term die verwijst naar een toestand waarin de samenstelling of structuur overal dezelfde is. In de scheikunde en de materialenwetenschap beschrijft een homogeen systeem een uniforme verdeling van de bestanddelen, waardoor de stof op elk punt dezelfde eigenschappen heeft. Het tegenovergestelde is heterogeen, waarbij de samenstelling varieert tussen delen van het systeem.

Voorbeelden: een door en door gemengd vloeistof zoals zout opgelost in water is een homogeen mengsel; overal in de vloeistof bevinden zich dezelfde verhouding en eigenschappen. Een volledig gemengde legering kan homogeen zijn wanneer de bestanddelen in één enkele fase zijn verdeeld (zoals brons bij bepaalde verhoudingen). Een heterogeen voorbeeld is zand in water, of staal waarin verschillende microstructuurelementen zichtbaar zijn.

In de wiskunde en natuurkunde wordt homogeen ook gebruikt om aan te geven dat een systeem uniform is onder schaalvergroting: een homogeen veld heeft op elke locatie dezelfde kenmerken. Een homogeen functie f voldoet aan de regel f(t x) = t^k f(x) voor een bepaalde graad k.

Etymologie en gebruik: homogeen komt van het Grieks homo- ‘gelijk’ en -genos ‘geboren, soort’. Het woord wordt in diverse vakgebieden toegepast met een vergelijkbare kernbetekenis van uniformiteit of gelijksoortigheid.