Hersenendotheelcellen

Hersenendotheelcellen, vaak aangeduid met ependymale cellen, vormen de bekleding van het ventrikelsysteem en van het centrale kanaal van het ruggenmerg. Ze ontstaan tijdens de ontwikkeling uit neuroepitheelweefsel en bedekken de binnenoppervlakte van alle hersenventrikels.

Deze cellen zijn meestal kubisch tot cilindrisch en dragen aan het apicale oppervlak trilhaartjes (cilia) en microvilli, die de beweging en uitwisseling van cerebrospinale vloeistof (CSF) bevorderen. Naast de standaard ependymale laag bestaan gespecialiseerde subtypes zoals tanycyten in de derde ventrikel, die lange uitlopers naar hypothalamus hebben.

Ependymale cellen dragen bij aan de circulatie van CSF door cilia te laten bewegen; zij vormen een beperkt grensvlak tussen CSF en hersenweefsel en dragen bij aan de regulatie van de interstitiële vloeistof in het centrale zenuwstelsel. In de subventriculaire zone langs de laterale ventrikels bevinden zich ependymale-achtige B1-cellen die dienen als neurale stamcellen en bijdragen aan neuro- en gliogenese onder bepaalde omstandigheden.

Verstoord functioneren of schade aan het ependym kan leiden tot hydrocefalus door belemmering van CSF-stroming. Ependymomen zijn zeldzame tumoren die uit deze cellen kunnen ontstaan.

Ontwikkeling: Tijdens embryonale ontwikkeling ontstaan deze cellen uit de neurale buis en vormen samen met het onderliggende neuroepitheel het ependym.