HEkleuring

HE-kleuring, vaak aangeduid als hematoxyline-eosin (H&E) kleuring, is een van de meest gebruikte histologische technieken in de pathologie. Het doel is om cellulaire kenmerken en de structuur van weefsel zichtbaar te maken, zodat afwijkingen in celvorm, organisatie en weefselarchitectuur kunnen worden beoordeeld.

Het principe berust op twee kleurstoffen met contrasterende affiniteit. Hematoxyline is basisch en kleurt zure componenten zoals DNA en RNA voornamelijk in de celkernen blauw-puRk/paars. Eosin is zuur en kleurt cytoplasma, collageen en andere eiwitrijke structuren roze tot rood. Samen leveren ze een duidelijk contrast op tussen kern en cytoplasma, waardoor de morfologie van normaal en ziek weefsel goed te bekijken is.

Procedureel gezien wordt H&E meestal toegepast op formaline-fixed paraffin-embedded (FFPE) weefsel. Dunne plakjes worden ontparafineerd en gerehydrateerd, waarna hematoxyline wordt toegepast om de kernen te kleuren. Een differentiatiestap en een bluing-stap verbeteren de kernkontrast, gevolgd door eosine voor het cytoplasma en de extracellulaire matrix. De slides worden vervolgens gedroogd, gedehydrateerd en voorzien van een coverglas.

Toepassing en interpretatie van H&E-kleuringen vormen de basis van diagnostische histopathologie. Het laat algemene weefselarchitectuur zien, celvormen en infiltraten zien, en pathologen beoordelen afwijkingen zoals ontsteking, necrose, tumorgroei en stroma. Voor specifieke moleculaire kenmerken zijn aanvullende technieken zoals immunohistochemie of speciale kleuringen nodig.

Beperkingen omvatten variabiliteit in kleuring door fixatie en protocol, en het feit dat H&E geen specifieke moleculaire markers aanduidt. Het wordt vaak aangevuld met speciale histochemische kleuringen of immunohistochemie voor gerichte diagnose en prognostische informatie.