HDRbeelden

HDRbeelden, of High Dynamic Range beelden, zijn afbeeldingen die een groter dynamisch bereik vastleggen dan reguliere foto's. Ze worden doorgaans gemaakt door meerdere opnames van dezelfde scène met verschillende belichtingen te combineren (belichtingsreeks). Het doel is details in zowel schaduwen als hooglichten te behouden, zodat het beeld dichter bij wat het menselijk oog ziet komt.

Het proces omvat het vastleggen van een reeks belichtingen, het aligneren van de beelden en het samenvoegen tot een HDR-beeld. De resulterende data kan 32-bit per kanaal bevatten en na tonemapping of exposure fusion worden weergegeven op een standaard scherm.

Tonemapping comprimeert de grote dynamische reeks zodat details zichtbaar blijven op beeldschermen met beperkte helderheid. Er bestaan globale en lokale tonemappingtechnieken. HDR-beelden worden opgeslagen in formats zoals Radiance HDR (.hdr) of OpenEXR; na tonemapping kan het eindresultaat als JPEG of PNG worden gedeeld.

HDRbeelden vinden toepassing in landschaps- en architectuurfotografie en in videoproductie, maar vereisen stabiele scènes of geavanceerde alignering om ghosting en halos te voorkomen. Beweging tussen belichtingen kan artefacten opleveren.

Historisch ontstond HDR-imaging in de jaren negentig, met cruciale bijdragen van onderzoekers als Paul Debevec. Sinds de vroege jaren 2000 is HDR brede toepassing gaan kennen in camera’s, smartphones en software zoals Lightroom, Photoshop en gespecialiseerde HDR-tools.