Grottemperatuur

Grottemperatuur is de temperatuur in een grot. In veel grotten is die temperatuur veel stabiler dan de buitentemperatuur, doordat de omringende gesteente en beperkte ventilatie de tussentijdse schommelingen dempen. De temperatuur in het diepere deel van een grot heeft doorgaans weinig seizoensinvloed en vertoont slechts kleine dagelijkse variaties.

In gematigde klimaten ligt de grottemperatuur meestal tussen ongeveer 7 en 12 graden Celsius, afhankelijk van factoren zoals diepte, geologie en luchtcirculatie. Tropische grotten kunnen dichter bij de oppervlaktetemperatuur liggen, terwijl polaire grotten dichter bij nul graden kunnen blijven. De gemiddelde jaartemperatuur van het grotgebied komt vaak overeen met de gemiddelde jaartemperatuur van het omringende gebied, maar kan variëren met de grootte van de grot en de aanwezigheid van stromende lucht of water.

Factoren die grottemperatuur bepalen zijn onder meer de warmtegeleiding door het gesteente, de waterinhoud en vochtigheid, en de luchtstroming tussen de ingang en het binnenste van de grot. Openingsgrootte, hoogteverschil en de aanwezigheid van waterlopen beïnvloeden hoe snel of traag warmte wordt uitgewisseld met de buitenwereld. Microklimaatjes bestaan in grotten: compartimenten met verschillende temperatuur- en vochtigheidsniveaus.

Toepassingen en belang: grottemperatuur wordt gebruikt in speleologie en ecologie om de leefomstandigheden van grotfauna en -flora te begrijpen en voor paleoklimatologische reconstructies via speleothemen. Metingen worden vaak uitgevoerd met dataloggers op meerdere plaatsen in de grot. Veranderingen in grottemperatuur kunnen wijzen op veranderingen in hydrologie, ventilatie of klimaat, en kunnen effect hebben op conserveringswerk en bezoekerbeheer.