Greenfieldontwikkelingen

Greenfieldontwikkelingen zijn nieuwbouwprojecten die plaatsvinden op onbebouwd terrein of op gebieden die lange tijd geen bebouwing kenden, doorgaans buiten de bestaande stedelijke bebouwing. Het doel is vaak woningbouw, bedrijfsparken of gemengd gebruik, waarbij de ontwikkeling uitgaat van nieuw te bouwen infrastructuur en voorzieningen.

In tegenstelling tot brownfieldontwikkelingen, die plaatsvinden op herontwikkelde of vervuilde binnenstedelijke locaties, richten greenfieldontwikkelingen zich op uitbreiding naar groene buitengebieden, agrarische gebieden of peri-urbane zones.

Het planningsproces in Nederland kent meestal: haalbaar heidsonderzoek, bestemmingsplan of omgevingsplan, milieu- en waterbeheer, verkeer- en infrastructuurplanning, participatie en ruimtelijke afstemming met gemeenten en provincies; sinds de invoering van de Omgevingswet is er een geïntegreerde aanpak.

Belangrijke ontwerpkenmerken: dichtheden variëren, voorzieningen zoals scholen, winkels, groen en waterberging, aansluiting op openbaar vervoer; aandacht voor landschap en biodiversiteit, wateropgave; gericht op toekomstbestendig bouwen en circulariteit.

Daarnaast spelen economische en ruimtelijke overwegingen: versnelling van woningbouw, economische groei, werkgelegenheid; nadelen: verlies van landbouwgrond, habitatfragmentatie, toename van autoverkeer, afhankelijkheid van verkeer, infrastructuurkosten en lange bezwaarprocedures.

Voorbeelden en Nederlandse context: Vinex-wijken zijn historisch bekend als grootschalige groenfield-gedreven uitbreidingen in de jaren negentig en begin jaren 2000; hedendaagse projecten richten zich vaak op stedelijke transitie en gebiedsontwikkeling met integratie van groen-blauwe netwerken.