Geëxecuteerde

Geëxecuteerde is het Nederlands woord dat verwijst naar iemand die ter dood is gebracht door een autoriteit, meestal als straf of tijdens oorlogsomstandigheden. Het kan zowel als bijvoeglijk naamwoord als als zelfstandig naamwoord worden gebruikt. In zinnen komt bijvoorbeeld voor: “de geëxecuteerde” (de persoon die is geëxecuteerd) en “een geëxecuteerde” (een persoon die is geëxecuteerd).

Het werkwoord vormt de basis: executeren. Het woord is ontleend aan het Franse exécuter en heeft via het Nederlandse werkwoord executeren de verleden tijd en participium vormen gekregen. De spelling met een diaeresis (geëxecuteerde) wordt gebruikt om de uitspraak te markeren en ver naar de volgende klank te leiden; varianten met minder markering komen voor in oudere teksten of minder streng gestileerde bronnen.

In de praktijk wordt de term vooral gebruikt in historische contexten, maar ook in hedendaagse verslaggeving over landen waar de doodstraf nog toegepast wordt, of bij beschrijvingen van oorlogsmisdaden, extrajudiciële executies en massale doding. De term draagt geen inherente morele waarde en functioneert als feitelijke aanduiding van de toestand van de betrokkene.

Zie ook: doodstraf, executie, oorlogsmisdaden, mensenrechten, strafrecht.