Freesbewerkingen

Freesbewerkingen zijn bewerkingen in de metaal- en kunststofbewerking waarbij materiaal van een werkstuk wordt verwijderd met behulp van een roterende frees. De frees draait en voert tegelijkertijd bewegingen uit langs meerdere assen ten opzichte van het werkstuk. Door deze combinatie zijn complexe vormen en nauwkeurigheden haalbaar. In moderne fabrieken geschiedt dit meestal op freesmachines met computer-numerieke controle (CNC), waardoor meerdere bewerkingen gelijktijdig of achter elkaar uitgevoerd kunnen worden.

Freesmachines zijn beschikbaar in verticale en horizontale configuraties. Met 3- tot 5-assige CNC-frezen kunnen vrij complexe geometrieën worden bewerkt. De meest gebruikte freesgereedschappen zijn end mills, face mills en frezen voor profielen of sleuven. Gereedschappen bestaan vaak uit carbide (hardmetaal) of hooggelegeerd staal. De bewerkingen worden toegepast op verschillende materialen, zoals staal, aluminium, titanium en kunststoffen.

Tijdens de freesbewerking verwijdert de frees materiaal door snijwerk langs de vlakken van de snijvlakken. De snijsnelheid, voeding en diepte van de bewerking bepalen de snelheid, de toleranties en de oppervlaktekwaliteit. Koelingsmedia zoals koelvloeistof of mist worden vaak toegepast om hitte af te voeren en gereedschapleven te verlengen.

Veelvoorkomende freesbewerkingen zijn vlak frezen om vlakke oppervlakken te maken, frezen van eindprofielen en contouren, frezen van sleuven en groeven en frezen van pockets. Voor 3D- en complexe vormen worden 3- tot 5-assige frezen ingezet. Voordelen zijn hoge nauwkeurigheid en veelzijdigheid; nadelen zijn onder meer opstartkosten en gereedschapslijtage.