Financieringsbronnen

Financieringsbronnen is een begrip uit de bedrijfsfinanciering en verwijst naar de middelen waarmee een onderneming investeringen en operationele activiteiten financiert. Ze kunnen worden onderverdeeld in interne en externe financiering. De keuze hangt af van factoren zoals het gewenste risicoprofiel, de fase van de onderneming, de benodigde flexibiliteit en de totale kostprijs van het kapitaal.

Interne financieringsbronnen bestaan uit geld dat binnen de onderneming beschikbaar komt uit operationele kasstroom, achtergehouden winsten en afschrijvingen. Door deze middelen te herinvesteren kan groei worden gefinancierd zonder externe geldverstrekkers aan te nemen. Interne financiering behoudt doorgaans meer controle, maar kan de liquiditeit beperken.

Externe financiering komt van buiten de onderneming en omvat verschillende vormen. Eigen vermogen (equity) via aandelenkapitaal of ingehouden winsten verhoogt het eigen vermogen, maar kan zeggenschap en winstdeelname veranderen. Vreemd vermogen omvat bankleningen, kredietlijnen, obligaties en leverancierskrediet; het brengt kosten in de vorm van rente en aflossingen mee en kan de financiële leverage vergroten. Daarnaast zijn alternatieve vormen als leasing, factoring en crowdfunding populaire opties, vooral bij kleine en middelgrote ondernemingen. Subsidies en regelingen kunnen de kosten verlagen en voorwaarden verlichten.

Specifieke externe financieringsvormen zijn onder meer venture capital en business angels voor start-ups en groeiers; crowdfunding voor kleinere investeringen; leasing als vervanging van aankoop van vaste activa; en factoring om debiteuren te liquideren.

Een goede financieringsmix houdt rekening met kosten, zeggenschap, risico en flexibiliteit. De optimale combinatie varieert per sector, bedrijfsfase en marktomstandigheden.