Databanktermen

Databanktermen verwijzen naar de gangbare begrippen die worden gebruikt bij het ontwerpen, beheren en gebruiken van databanken. Ze vormen de basis voor communicatie tussen ontwerpers, beheerders en gebruikers en helpen bij de documentatie van systemen.

Kernbegrippen zijn onder te verdelen in structuur, modellering en beheer. Structuur omvat termen zoals database of databank, tabel (relatie), rij en kolom (attribuut). Sleutels zijn belangrijk: primaire sleutel, buitenlandse sleutel (foreign key) en kandidaat sleutel; een surrogate key kan als kunstmatige sleutel worden gebruikt. Modellering omvat entiteiten en attributen en relaties tussen entiteiten; het ER-model wordt veel gebruikt en normalisatie beschrijft hoe data zo min mogelijk redundantie bevat, vaak in normale vormen (1NF, 2NF, 3NF, BCNF).

Verwerking en query’s omvatten termen als query, SQL of andere querytalen, DDL (definitie van data) en DML (gegevensmanipulatie). Weergaven (views), indexen en constraints dragen bij aan toegankelijkheid, prestaties en gegevensintegriteit. Beheer en integriteit behandelen transacties (ACID), referentiële integriteit en domeinintegriteit, evenals governance en kwaliteitsbewaking.

Metadatasets zoals metadata, gegevenswoordenboek en gegevenscatalogus beschrijven wat er in een databank aanwezig is en hoe het wordt gebruikt. Data governance, data quality en data lineage zijn belangrijke aspecten van betrouwbaarheid en naleving. Opslag en prestaties worden beïnvloed door indexering en partitionering; denormalisatie kan in sommige gevallen nuttig zijn.

Tot slot bestaan databanktypes naast traditionele relationele systemen ook uit NoSQL-achtige modellen zoals document-, kolom- en sleutel-waarde stores, elk met eigen terminologie. Beveiliging en privacy omvatten toegangsbeheer en machtigingen.