Certificeren

Certificeren is het proces waarbij een onafhankelijke en erkende certificatie-instelling beoordeelt of een product, dienst, proces of persoon voldoet aan vooraf vastgestelde normen of eisen, en op basis daarvan een certificaat aflevert. Het doel is om aan te tonen dat hetgeen gecertificeerd is, betrouwbaar en voldoet aan de afgesproken criteria.

Het proces omvat meestal een aanvraag, beoordeling van documentatie, audits of tests, en een besluit door de certificatie-instelling. Bij acceptatie wordt een certificaat uitgegeven en geldt vaak een periode van geldigheid. Om die geldigheid te behouden, is doorgaans periodiek toezicht, her-audit of recertificering vereist.

Er zijn verschillende vormen van certificering: product- en dienstcertificering, procescertificering en persoonscertificering. Voorbeelden zijn ISO 9001 (kwaliteitsmanagement), ISO 14001 (milieumanagement) en ISO/IEC 27001 (informatiebeveiliging), evenals sectorale normen. Certificering vindt meestal plaats op basis van vastgestelde normen door internationale of nationale organisaties. Certificatie-instellingen kunnen worden geaccrediteerd door accreditatie-instanties.

Relevantie en gebruik: bedrijven en organisaties gebruiken certificering om betrouwbaarheid aan te tonen, risico's te beheersen, en toegang tot markten te verkrijgen. In sommige sectoren is certificering verplicht of sterk aanbevolen, bijvoorbeeld voor kwaliteitsmanagement, veiligheid of informatiebeveiliging.

Kritiek en overwegingen: certificering biedt een indicatie van naleving op een bepaald moment, maar is geen garantie voor voortdurende kwaliteit. Het kan kosten en administratieve lasten met zich meebrengen, en de effectiviteit hangt af van de strengheid van audits en de inzet voor voortdurende verbetering.