Buigt

Buigt is de derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van het Nederlandse werkwoord buigen, en wordt ook gebruikt als beleefde vorm van "u buigt". Het infinitief is buigen; de stam is buig-. De verleden tijd is boog (ik boog, jij boog, hij/zij/het boog), en het voltooide deelwoord is gebogen. De tegenwoordige tijd kan ook met andere onderwerpen voorkomen: wij buigen, jullie buigen, zij buigen. De vorm buigt geeft dus de handeling van buigen aan bij een enkelvoudig onderwerp.

Etymologie: het werkwoord buigen is van Germaanse oorsprong en verwant aan vergelijkbare vormen in andere talen, zoals het Duitse biegen en het Engelse bend. De kernbetekenis is het maken van een kromming of afwijking van een rechte lijn, zowel letterlijk als figuurlijk.

Gebruik: buigen wordt gebruikt voor zowel fysieke bewegingen als figuurlijke betekenissen. Het kan verwijzen naar het krommen van een voorwerp onder druk, maar ook naar een gebaar van respect of onderdanigheid. In combinatie met voorwerpen en situaties kan buigen duiden op flexibiliteit, wendbaarheid of besluitvormingsprocessen die uit een bepaalde instructie volgen.

Voorbeelden:

- De staaf buigt onder de druk.

- Hij buigt zich voor de camera.

Zie ook: buigen, een verwante term die de infinitief en andere vervoegingen omvat.

---