Bijschouwing

Bijschouwing is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een tweede blik op een zaak: een aanvullende beoordeling of heroverweging na een initiële evaluatie. De term is opgebouwd uit bij- (“additioneel, extra”) en schouwing (“inspectie, beoordeling”), en geeft het idee van een extra onderzoek of heroverweging weer.

In administratieve, juridische en organisatorische contexten wordt bijschouwing vaak toegepast wanneer een eerder besluit, oordeel of plan wordt herzien door een bevoegde persoon of instantie. Het doel is om bevindingen te verifiëren, fouten te corrigeren, nieuwe informatie mee te nemen of te waarborgen dat besluiten eerlijk en consistent zijn. Een bijschouwing kan leiden tot bevestiging van het oorspronkelijke oordeel, tot wijziging of zelfs tot intrekking ervan. De procedure kan worden gestart door leidinggevenden, commissies, rechterlijke entiteiten of externe auditors en kan op verschillende fasen van een procedure voorkomen, zoals bij herziening van subsidieaanvragen, administratieve beslissingen of projectvoorstellen. In onderwijs- of professionele omgevingen kan bijschouwing ook dienen als feedback- of retrospectieve evaluatie om toekomstige werkzaamheden te verbeteren.

Zie ook verwante termen zoals herbeoordeling, revisie en evaluatie. In de juiste context kan bijschouwing een structuur bieden voor zorgvuldige besluitvorming en kwaliteitsverbetering door een extra, objectieve toetsing van eerdere bevindingen.