Beroepsuitoefening

Beroepsuitoefening is een term die in Nederland wordt gebruikt voor het onderdeel van beroepsonderwijs waarin studenten hun theoretische kennis in een echte werkomgeving toepassen en zich ontwikkelen tot professionals. Het biedt studenten de kans om praktische taken uit te voeren onder begeleiding van een praktijkbegeleider in de onderneming en een docent van de onderwijsinstelling. De praktijkervaring maakt doorgaans deel uit van mbo-opleidingen en komt ook voor in sommige hbo-opleidingen en vakopleidingen. Vaak wordt de term gebruikt als synoniem of als onderdeel van de bredere term beroepspraktijkvorming (BPV), hoewel onderwijsinstellingen verschillende benamingen kunnen hanteren.

Organisatie en proces: Een formeel leer- en werkprogramma wordt vastgesteld met een duur in weken of uren. Studenten plaatsen zich bij een bedrijf of organisatie waar ze opdrachten krijgen die aansluiten bij hun leerdoelen. Het leren wordt ondersteund door een onderwijsbegeleider en een praktijkbegeleider; er vinden regelmatige evaluatiegesprekken en feedbackmomenten plaats. Documentatie zoals logboeken, portfolios en reflectieverslagen zijn gebruikelijk. De beoordeling combineert doorgaans input van de werkgever en de school, en kijkt naar competenties zoals communicatie, samenwerken, vakinhoudelijke vaardigheden, veiligheid en beroepsethiek.

Doel en effecten: Beroepsuitoefening beoogt de kloof tussen theorie en praktijk te overbruggen, de arbeidscapaciteiten van studenten te versterken en hun positie op de arbeidsmarkt te verbeteren. Het ondersteunt de professionele identiteit en vergroot de kans op doorstroom naar een voltijdfunctie na afstuderen.

Verantwoordelijkheid: Scholen en bedrijven dragen gezamenlijk zorg voor kwaliteitsborging, veiligheid, aansprakelijkheid en evaluatie van het leerproces, soms onder geldende regelgeving en cao-afspraken.