Antennevoeding

Antennevoeding is het leveren van elektrische energie aan een antennesysteem. Het doel is om actieve onderdelen bij de antenne te voeden, zoals voorversterkers of ingebouwde versterkers, evenals randapparatuur zoals rotors of schakelingen die bij de antenne geplaatst zijn. In radio- en televisietoepassingen komt antennevoeding vaak voor wanneer de apparatuur in of nabij de mast of opdak staat.

Toegepaste systemen hebben meestal één van twee 配: voeding via een coaxkabel of via een aparte voedingslijn. Bij actieve antennes is DC-voeding vaak nodig voor de ingebouwde versterking. De voeding kan via een bias-tee of een voedingsinjector op de coax worden meegestuurd, terwijl het RF-signaal doorschakelend blijft. Soms ligt de voeding volledig bij de antenne, met een lokale voedingsecificatie zoals 12 V of 5 V, mogelijk verdeeld over meerdere spanningen voor verschillende onderdelen. Veelvoorkomende spanningen zijn 12 V, 13,8 V, en in sommige gevallen 24 V of hoger voor langere kabels of zwaarder vermogen.

Belangrijke overwegingen zijn onder meer het voorkomen van spanningsval over lange kabels, het kiezen van geschikte kabels en connectors, en het voorkomen van RF- interference. Daarnaast is beveiliging tegen ompolen en kortsluiting, en het gebruik van zekeringen en overspanningsbeveiliging aan te raden. Niet alle antennes zijn DC-pass; vooraf controleren of de voeding geschikt is voor het specifieke systeem is essentieel.

Installatie- en ontwerpkeuzes moeten rekening houden met de afstand tussen zender/ontvanger en antenne, het gewenste vermogensniveau, en de compatibiliteit met overige uitrusting. Een doordacht ontwerp zorgt voor betrouwbare voeding en minimale verliezen in het antennesysteem.