Anomaliekaarten

Anomaliekaarten zijn gestandaardiseerde documenten die worden gebruikt om anomalieën en afwijkingen te registreren, te analyseren en te beheren in verschillende domeinen. Ze vormen een gestructureerde registratie die een waargenomen afwijking van de norm vastlegt en de communicatie tussen betrokkenen vergemakkelijkt. Anomaliekaarten kunnen zowel als fysieke kaarten bestaan als digitale records in een database of workflow-systeem.

Een anomaliekaart bevat doorgaans velden zoals een identificatiecode, het type anomalie, datum en tijd, locatie en context, een beknopte beschrijving, de waarnemer, de ernst of prioriteit, relevante bijlagen of bewijsmateriaal, mogelijke oorzaken, voorgestelde acties, verantwoordelijke persoon, de status (open, in behandeling, gesloten) en de datum van afsluiting.

Tijdens detectie wordt de afwijking vastgelegd op de kaart. Vervolgens vindt beoordeling plaats door een verantwoordelijke collega of commissie, worden acties toegewezen en de voortgang gemonitord totdat de kaart gesloten wordt. In sommige systemen is de anomaliekaart gekoppeld aan gerelateerde kaarten om trends en herhaalde problemen te volgen.

Anomaliekaarten komen voor in productie- en kwaliteitsbeheer om defecten te registreren en te analyseren; in laboratorium- of onderzoeksomgevingen voor onverwachte bevindingen; in IT-omgevingen voor foutmeldingen en afwijkingen in systemen; en in erfgoedbeheer of museologie voor zeldzame of afwijkende objecten.

Hoewel de term per sector kan verschillen, is het doel van anomaliekaarten consistent: systematische registratie, traceerbaarheid en aanpak van afwijkingen. Sommige organisaties gebruiken synoniemen zoals afwijkingskaart of incidentkaart; er bestaan diverse format en terminologie per organisatie.