zoutkristal

Zoutkristal is de kristalvorm van natriumchloride (NaCl). Het is het belangrijkste bestanddeel van keukenzout en van vele industriële zouten. Zuivere natriumchloride is wit, doorzichtig en kan kubische kristallen vormen. In de natuur komt het voor als haliet, een mineraal uit het kubische kristalstelsel. De kristallen variëren in grootte en kunnen vlecht- of stapelvormen aannemen, afhankelijk van de groeiomstandigheden. De hardheid bedraagt ongeveer 2,5 op de Mohs-schaal; de dichtheid ligt rond 2,165 g/cm3. Het smeltpunt is ca. 801°C en zout is zeer goed oplosbaar in water. Het heeft geen uitgesproken geur en een karakteristieke zoute smaak.

Ontstaan en voorkomen: Zoutkristallen ontstaan primair door verdamping van zoute, zouthoudende wateren, zoals zee- of zoutmeren, waar化 concentraties toenemen en kristallisatie optreedt. In ondergrondse zoutlagen kunnen grote deposities ontstaan via langzame neerslag van haliet uit oplossingen. Natriumchloride komt zowel in supergezouten bodems voor als in mariene afzettingen; wereldwijd vindt men grote zoutafzettingen in drooggevallen gebieden en onderzeese zoutlagen.

Toepassingen: Zoutkristallen dienen als voedingszout voor conservering en smaak. Daarnaast vormt natriumchloride een belangrijke grondstof in de chemische industrie, bijvoorbeeld voor de productie van chloride en natriumhydroxide via het elektrolyseproces. Zout wordt ook gebruikt voor industriële toepassingen zoals waterontharding en voor de weg- en klinkerbestrijding bij winterse ijzel.

Veiligheid en milieu: in normale hoeveelheden is zout onschadelijk voor de meeste toepassingen, maar overmatige inname kan gezondheidsproblemen veroorzaken. Bij winning kunnen milieueffecten optreden door ontsnippelingen of zoutverliezen.