zijvlak

Een zijvlak is in de meetkunde een vlak dat een onderdeel vormt van de grens van een driedimensionale vaste stof. Het is meestal een veelhoekig vlak dat een zijde van het object vertegenwoordigt. Bij veel polyhedra en prismatische voorwerpen vormen de zijvlakken samen de volledige grens.

Zijvlakken komen samen in randen, waarop twee zijvlakken elkaar ontmoeten. Waar meerdere randen samenkomen ontstaat een hoekpunt. Het geheel van zijvlakken bepaalt de vorm en het volume van het lichaam, maar niet elke oppervlakte van een ruimtelijk object is een zijvlak; gebogen of samengestelde oppervlakken behoren doorgaans niet tot de zijvlakken.

In de coördinaatmeetkunde kan elk zijvlak worden beschreven door een vlakvergelijking van de vorm ax + by + cz + d = 0, waarbij (a, b, c) de normaalvector van het vlak is. Voor een polyhedron liggen alle zijvlakken aan de grens van het object en bepalen samen de begrenzing van het object.

Voorbeelden: een kubus heeft zes zijvlakken, elk een vierkant vlak dat een zijde van de kubus vormt. Een recht prisma heeft meerdere zijvlakken die evenwijdig aan elkaar staan; een bol heeft geen vlakke zijvlakken, maar wel een volledig gebogen oppervlak.

Terminologie: het woord zijvlak verwijst naar een afzonderlijk vlakke grensvlak van een ruimtelijk object. In informele context kan men ook het woord vlak gebruiken, maar strikt genomen duidt zijvlak op een van de afzonderlijke vlakke vlakken die de grens vormen.