hoekpunt

Een hoekpunt is in de meetkunde het punt waar twee of meer lijnen of zijden samenkomen en zo een hoek vormen. In vlakfiguren is ieder hoekpunt het eindpunt van twee aangrenzende zijden. Bij een driehoek zijn de drie hoekpunten de punten waar de zijden elkaar ontmoeten (bijv. A, B en C). De hoek die aan een hoekpunt ontstaat, wordt gevormd door de twee aangrenzende zijden die het hoekpunt raken.

In een vijfhoek of andere veelhoek met n zijden zijn er n hoekpunten. De som van de binnene hoeken van een vlakke veelhoek bedraagt (n−2)·180 graden; voor een driehoek geldt dus 180 graden. Ook in ruimtelijke figuren hebben hoekpunten: dit zijn de ontmoetingspunten van drie of meer ribben (of lijnen die het ruimtelijke figuur vormen). De graad van een hoekpunt is het aantal aangrenzende ribben.

Hoekpunten worden vaak aangeduid met hoofdletters zoals A, B of C. De hoek bij een hoekpunt kan dan worden geschreven als ∠A, ∠BAC of ∠ABC, afhankelijk van de context. Het begrip hoekpunt is fundamenteel in zowel vlakke als ruimtelijke meetkunde en vormt de basis voor vele eigenschappen en berekeningen, waaronder hoeken, omtrek, volume en vormenclassificatie.