zeewateromgeving

De zeewateromgeving is het mariene en kustmilieu rondom de zee. Het omvat de open zee, de continentaal-plaatwateren, kustwateren en intergetijdenzones zoals de Waddenzee. De omgeving wordt gekenmerkt door variabele saliniteit, temperatuur, stromingen en golven, en omvat waterkolom, zeebodem en de hierbij behorende ecosystemen.

Fysische kenmerken zijn onder andere een saliniteit van circa 35 PSU in de open Noordzee, seizoensgebonden temperatuurverschillen en dynamische factoren als getij en golfactiviteit. Het gebied kent diverse habitats, van pelagische waterlagen tot demersale zones en intertidale gebieden met kenmerkend reliëf zoals duinen en zandbanken.

Biodiversiteit en functies: de zeewateromgeving herbergt pelagische en demersale ecosystemen met soorten als kabeljauw, schol en garnalen, evenals schelpdieren en vele schelpdierenoorten, zeevogels en zeezoogdieren. Belangrijke habitats zijn de Waddenzee en delen van de Noordzeekust. Diensten omvatten voedselvoorziening, klimaatregulatie door koolstofopslag in sedimenten, waterkwaliteit via natuurlijke filtratie en bescherming tegen overstromingen en erosie.

Menselijke invloed en druk: verontreiniging, plastic en olie, nutrientenbelasting en eutrofiëring, overbevissing en habitatverlies door infrastructurele ontwikkelingen, zandwinning en offshore windparken. Klimaatverandering leidt tot opwarming, verzuring en zeespiegelstijging, wat ecosysteemdiensten kan beïnvloeden.

Beheer en onderzoek: mariene beleidsinstrumenten zoals MSFD, Natura 2000 en UNESCO-status voor de Waddenzee richten zich op bescherming en duurzaam gebruik. Monitoring vindt plaats door instellingen als NIOZ, Rijkswaterstaat en Deltares, met metingen van temperatuur, saliniteit, pH, zuurstof, nutriënten en biodiversiteit.