weefselvloeistof

Weefselvloeistof, vaak in het Engels interstitial fluid genoemd, is het vloeistof dat de cellen in de weefsels omringt en tussen de cellen ligt. Het vormt samen met plasma de extracellulaire vloeistof en ontstaat hoofdzakelijk door filtratie van plasma door de wanden van haarvaten (capillairen).

Samenstelling: het bestaat hoofdzakelijk uit water en opgeloste stoffen zoals ionen (natrium, kalium), glucose en afvalstoffen; het bevat weinig grote eiwitten vergeleken met plasma. Door de lagere eiwitconcentratie heeft het een lagere colloïd-osmotische druk dan plasma en beïnvloed zo de beweging van vloeistof via de capillaire wanden.

Functie: het dient als medium voor uitwisseling van voedingsstoffen, zuurstof en afvalstoffen tussen bloed en cellen. Het ondersteunt weefselmetabolisme en bevat factoren die immuunmonitoring mogelijk maken, terwijl immuuncellen en signaalstoffen door of in de interstitiële ruimte kunnen bewegen.

Vorming en afvoer: de vloeistof in de interstitiële ruimte wordt voortdurend gevormd door filtratie van plasma; aan het arteriële uiteinde vindt filtratie plaats en aan het veneuze uiteinde vindt gedeeltelijke terugresorptie plaats. Overtollige vloeistof wordt door lymfevaten opgenomen en als lymfe teruggeleid naar de circulatie.

Regulatie en pathologie: de balans wordt bepaald door Starling-krachten (hydrostatische druk en colloïd-osmotische druk). Verstoringen kunnen leiden tot oedeem, bijvoorbeeld door verhoogde capillaire druk, verlaagde plasma-eiwitconcentratie, verhoogde vaatpermeabiliteit of obstructie van de lymfedrainage.

Relatie met andere compartimenten: interstitieel vocht is onderdeel van de extracellulaire vloeistof naast plasma; intracellulaire vloeistof bevindt zich in de cellen; lymfe is afgeleid van interstitiële vloeistof en teruggevoerd naar de bloedbaan.