wateruitwisseling

Wateruitwisseling is het proces waarbij een deel van het water in een systeem wordt vervangen door water uit een externe bron. Het doel is het verdunnen of verwijderen van opgeloste stoffen, afvalstoffen en gassen, zoals voedingsstoffen en CO2, en het herstellen van een stabiele zuurstof- en pH-omgeving.

In natuurlijke waterlichamen vindt uitwisseling plaats via aanvoer van rivier- of grondwater, verdamping en menging door stroming en wind. De snelheid en efficiëntie worden vaak uitgedrukt als residentietijd (de gemiddelde tijd dat water in het systeem blijft) of als de verversingsgraad per tijdseenheid.

Voorbeelden: in aquaria en vijvers is waterwisseling gebruikelijk om ammonium, nitriet en nitraat te verlagen en om temperatuur en pH te stabiliseren. Richtlijnen variëren afhankelijk van bioload en uitgangsparameters, maar vaak wordt een klein deel van het volume wekelijks ververst.

Mechanismen omvatten verdunning, gasuitwisseling met de atmosfeer (zuurstof en kooldioxide) en chemische aanpassing door de samenstelling van het inkomende water. Verkeerd uitgevoerde waterwisseling kan abrupte temperatuurs- of pH-schommelingen veroorzaken en stress veroorzaken bij organismen.

Toepassingsgebieden zijn onder meer waterbeheer van natuurlijke systemen, waterzuivering, aquaria, kassen en zwembaden, waar periodieke vervanging van water of gerichte vervanging van bewerkingen nodig is.

Indicatoren die een rol spelen bij beslissingen over waterwisseling zijn onder andere opgeloste zuurstof, pH, temperatuur, conductiviteit en stikstofcomponenten (ammonium, nitriet, nitraat).