waterkoeling

Waterkoeling is een methode om warmte af te voeren uit elektronische systemen, machines en gebouwgebonden installaties door gebruik te maken van water als koelmiddel. De meeste systemen werken met een gesloten kringloop waarin water of koelvloeistof wordt gepompt langs warmtebronnen en vervolgens via een radiator aan de lucht wordt onttrokken.

Er zijn twee hoofdvormen: indirecte waterkoeling, waarbij een koelblok of warmteblok op de warmtebron zit en water als koelmiddel door een gescheiden kring loopt; en directe waterkoeling, waarbij de vloeistof rechtstreeks contact maakt met de warmtebronnen. Directe vormen omvatten immersion cooling, waarbij onderdelen volledig ondergedompeld zijn in een vloeistof, vaak een niet-geleidend koelmiddel.

Belangrijke componenten van een indirecte waterkoelsysteem zijn: een pomp, een koelblok op de warmtebron, een radiator of warmtewisselaar om de warmte aan de lucht af te geven, een reservoir en slangen. Het systeem vereist meestal additieven tegen corrosie en schimmeling en onderhoud om lekkages en vuil te voorkomen.

Toepassingen omvatten high-performance computer systemen, servers en datacenters, maar ook industriële motoren, spanningsomvormers en HVAC-installaties waarbij warmte effectief moet worden afgevoerd.

Voordelen van waterkoeling zijn een betere warmteafvoer per liter vloeistof, mogelijk lagere geluidsniveaus en betere temperatuurcontrole. Nadelen zijn hogere kosten, grotere complexiteit en de kans op lekkage of corrosie, evenals regelmatige onderhoudsbehoefte.