waterhardheid
Waterhardheid is een meetwaarde die aangeeft hoeveel opgeloste mineralen, voornamelijk calcium en magnesium, aanwezig zijn in water. Hoe hoger de concentratie van deze mineralen, hoe harder het water wordt genoemd. Waterhardheid wordt meestal uitgedrukt in milligram calciumcarbonaat per liter (mg CaCO3/L) of in Duitse hardheidsgraden (°dH).
Er zijn twee hoofdsoorten waterhardheid: tijdelijke hardheid en permanente hardheid. Tijdelijke hardheid ontstaat door calcium- en
Waterhardheid varieert sterk per regio, afhankelijk van de geologische samenstelling van de ondergrond. Gebieden met kalksteen
De gevolgen van waterhardheid zijn meervoudig. Hard water kan leiden tot kalkaanslag in ketels, verwarmingsinstallaties en
Om waterhardheid te verminderen worden vaak waterontharders gebruikt die ionenwisseling toepassen, waarbij calcium- en magnesiumionen worden