warmteoverdrachtsapparatuur

Warmteoverdrachtsapparatuur omvat systemen en apparaten die warmte verplaatsen tussen twee of meer media met verschillende temperaturen. Doel is efficiënt warmte uit te wisselen met minimale verliezen, meestal door gebruik te maken van geleiding, convectie en straling. Deze apparaten komen voor in industriële processen, HVAC-installaties en energieopwekkingssystemen.

De belangrijkste categorieën zijn warmtewisselaars (zoals buis-tubewarmtewisselaars en platenwarmtewisselaars), condensers en evaporators, die warmte overdragen tussen vloeistoffen en/of gasvormige media, en ketels of warmteopwekkende toestellen zoals boilers en warmtepompen. Andere voorbeelden zijn koelers, olie- en watergekoelde systemen en warmtebuizen in elektronische apparatuur.

Bij ontwerp spelen warmte-overdrachtmechanismen een rol: geleiding door vaste muren, convectie in vloeistoffen en gassen, en in sommige gevallen straling. De prestaties worden vaak gekarakteriseerd met de algemene warmteoverdrachtscoëfficiënt (U-waarde) en het oppervlak, volgens de formule Q = U × A × ΔT_lm. Ontwerpkeuzes betreffen materiaalkeuze, corrosiebestendigheid, oppervlaktebehandeling en weerstand tegen vervuiling (fouling). Zo wordt gekozen voor roestvrij staal, koper, aluminium of keramiek afhankelijk van temperatuur, druk en media.

Toepassingsgebieden omvatten verwarmings-, ventilatie- en airconditioningssystemen (HVAC); chemische en petrochemische processen; energiecentrales; voedsel- en drankenindustrie; en koelsystemen in opslag en productie.

Onderhoud en inspectie richten zich op lekkages, corrosie en vervuiling. Regelmatige controle van druk, lekdetectie en reiniging van warmtewisselaars en oppervlakken is gebruikelijk. Installaties volgen internationale normen en procedures voor ontwerp, montage en proefdruktesten. Veilighheid en documentatie zijn daarbij noodzakelijk.