vruchtbladen

Vruchtbladen, ook wel kiembladen of cotyledons genoemd, zijn de eerste bladeren die uit het embryo van een zaad ontspringen tijdens de kieming. Ze vormen de eerste scheut van de jonge plant en fungeren als bron van voedsel totdat de plant eigen bladeren kan vormen.

Bij de meeste zaden bestaan de vruchtbladen uit twee exemplaren; bij veel grassen en andere monocotyle planten is er meestal slechts één.

Tijdens kieming leveren de vruchtbladen opslagstoffen zoals zetmeel, eiwitten en vetten. In zaden met overvloedig endosperm kan voedingswaarde via het endosperm verlopen terwijl vruchtbladen minder worden. Afhankelijk van de soort kan kieming epigeaal zijn, waarbij de vruchtbladen boven de grond komen en vaak snel fotosynthese starten, of hypogeaal, waarbij ze onder de grond blijven en voeding verschaffen tot de scheut groen wordt.

Voorbeelden: bij peulvruchten zoals bonen en erwten ontwikkelen de vruchtbladen zich tot opslagorganen; bij grassen is er vaak een gespecialiseerde cotyledon, de scutellum, die voedingsstoffen uit het endosperm aan de kiem doorgeeft terwijl de wortels en scheut groeien.

Vruchtbladen zijn een fundamenteel begrip in botanie en geven inzicht in de vroege ontwikkeling van zaadplanten en in de manier waarop zaden voeding leveren tijdens de kiemfase.