voltijdige

Voltijdige is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat een arbeidsovereenkomst, functie of dienstverband betrekking heeft op een voltijds, dus full-time, werkregeling. Het wordt gebruikt om het aantal gewerkte uren te karakteriseren en onderscheidt een voltijdse positie van een deeltijdse (part-time) positie. In vaktaal zien we termen als voltijdse functie, voltijdse aanstelling of voltijdse arbeidsovereenkomst.

Het exacte aantal uren per week dat als voltijd geldt, varieert per sector, cao en contract. Over het algemeen ligt een voltijdse arbeidsregeling tussen circa 36 en 40 uur per week, maar dit kan per organisatie verschillen. Het voltijdkarakter bepaalt doorgaans de hoogte van rechten en plichten, zoals vakantie, pensioenopbouw en sociale zekerheden, die in veel gevallen pro rata berekend worden ten opzichte van deeltijdwerk.

Gebruik en varianten: naast voltijdig/voltijdige arbeidsovereenkomst komen ook termen als voltijdse baan, voltijdse functie en voltijdige aanstelling voor. In officiële documenten kan de formulering enigszins formeler zijn, zoals “voltijdse arbeidsovereenkomst” of “voltijdige arbeidsovereenkomst”.

Verschillen met deeltijd: een deeltijd-positie kent minder werkuren en vaak pro rata rechten, terwijl een voltijdse positie bedoeld is om de volledige reguliere werkweek te bestrijken. De precieze invulling is afhankelijk van de arbeidsovereenkomst en eventuele cao-afspraken.

Herkomst: het woord is samengesteld uit vol/volledig en tijd. In het Nederlands gebruikelijk in zowel Nederland als Vlaanderen, waar men vaak onderscheid maakt tussen voltijd en deeltijd.

Zie ook: deeltijd, arbeidsovereenkomst, cao.