voetgangersbescherming

Voetgangersbescherming is een vakgebied binnen verkeersveiligheid dat gericht is op het verminderen van letsel bij botsingen tussen voetgangers en motorrijtuigen. Het omvat zowel passieve als actieve maatregelen die de blootstelling van de voetganger aan krachten bij een aanrijding beperken en de kans op ernstig letsel verkleinen.

Passieve maatregelen betreffen de vorm en constructie van de voorzijde van voertuigen: energie-absorberende bumpers, fronten die bij een botsing geleidelijk vervormen en de omgeving van de motorruimte zodanig ontwerpen dat kop- en borstkassen beter kunnen worden beschermd. Het doel is een gecontroleerde vervorming en behoud van afstand tussen kwetsbare delen en het hoofd van de voetganger.

Actieve maatregelen omvatten systemen die tijdens of kort voor een botsing reageren om letsel te verminderen. Voorbeelden zijn automatische noodremmen met voetgangerdetectie, en concepten zoals een actieve motorkap of externe airbags die de impact op hoofd en borstkas verzachten door de contactzone te vergroten of te absorberen.

Regelgeving en beoordeling: Europese regelgeving en VN/ECE-regels stellen eisen aan frontale voetgangersbescherming en de bijbehorende energiestructuren. Onafhankelijke tests, zoals die van Euro NCAP, beoordelen voetgangersbescherming en stimuleren fabrikanten om verbeteringen door te voeren. Fabrikanten streven naar naleving van deze normen om de veiligheid en de publieksveiligheid te verhogen.

Toekomst en trends: voortdurende ontwikkelingen in materialen en kinematiek, zoals verbeterde demping en externe airbags, gecombineerd met geavanceerde detectie en remsystemen. Daarnaast draagt stedelijke verkeersplanning met lagere snelheden en voetgangersvriendelijke infrastructuur bij aan een eventuele verdere afname van letsel bij aanrijdingen.