voedingsmechanisme

Voedingsmechanisme verwijst naar het geheel van biologische processen waardoor een organisme voedsel verkrijgt, verwerkt en omzet in energie en bouwstoffen. Het omvat gedragsmatige patronen, anatomische structuren en fysiologische functies die samenwerken bij het verkennen, verwerven, malen, verteren, absorberen en assimileren van voedingsstoffen.

Organismen vertonen uiteenlopende voedingsstrategieën en mondopbouw. Sommige gebruiken kauwende mondstukken om voedsel mechanisch te breken; anderen zuigen of filteren voedsel uit water of andere bronnen; roofdieren vangen prooien met forse kaken of gespecialiseerde grijpprocessen. Deze variatie bepaalt wat als voedsel beschikbaar is en hoe het wordt gevangen.

Na de inname ondergaat voedsel een combinatie van mechanische en chemische vertering. Kaakbeweging, tong- en maagwerking zorgen voor mechanische afbraak, terwijl enzymen en zuren de chemische afbraak realiseren. De darmwand absorbeert voedingsstoffen zoals suikers, aminozuren, vetten en vitaminen, die via het bloed of lymfe worden getransporteerd en eventueel opgeslagen als energie of bouwstoffen.

De regulatie van voedingsmechanismen gebeurt op meerdere niveaus: sensorische signalen, hormonale controles en het zenuwstelsel sturen eetlust, verzadiging en stofwisseling aan. Microbiota in de darmen speelt een rol bij de afbraak van sommige voedingsstoffen en bij de stofwisseling. Evolutie en ecologie bepalen steeds welke voedingsmechanismen wijdverspreid zijn in een soort of habitat.