vloeistofmengingen

Vloeistofmengingen zijn systemen die bestaan uit twee of meer vloeistoffen die met elkaar mengen of zich in afzonderlijke vloeistoffen fasen kunnen bevinden. Ze worden onderscheiden naar homogeénieit: een homogeen mengsel vormt een oplossing, waarbij de samenstellende stoffen niet met het blote oog te onderscheiden zijn; een heterogeen mengsel bevat meerdere fasen of deeltjes die zichtbaar of scheidbaar zijn, zoals emulsies, suspensies en colloïden.

Veelvoorkomende typen zijn: oplossingen (bijv. natriumchloride in water); emulsies (olie en water, vaak stabiliserende emulsifiers nodig); suspensies (opgeloste vaste deeltjes in een vloeistof, zoals zand in water); colloïden (deeltjesgrootte tussen moleculen en echte kolloïden, bijvoorbeeld melk).

De eigenschappen van vloeistofmengingen worden bepaald door de aard van de componenten en hun concentratie. Concentraties worden uitgedrukt in onder andere molaire concentratie, massa- of volumepercentages. Bij mengsels kunnen colligatieve eigenschappen optreden, zoals kookpuntverhoging en vriespuntdaling, die afhangen van het aantal opgeloste deeltjes. Raoult’s wet geeft de relatie tussen dampdruk en samenstelling voor ideale oplossingen.

Scheiding en verwerking zijn mogelijk met verschillende technieken. Distillatie scheidt vloeistoffen op basis van kookpunt; extractie en emulsiebeheer veranderen de verdelingen van componenten tussen fasen; scheitrechtertoepassingen zijn geschikt voor immiscible vloeistoffen; filtratie en centrifugatie verwijderen vaste deeltjes; chromatografie en membrane scheiding bieden fijnere scheidingen op basis van interacties en affiniteit.

Toepassingen van vloeistofmengingen komen veel voor in chemische industrie, farmacie, voedingsmiddelentechnologie, milieuonderzoek en laboratoriumanalyse. Begrip van vloeistofmengingen vormt een kern van fysische chemie en proces-techniek.