Concentraties

Concentraties verwijzen naar de hoeveelheid van een stof die aanwezig is in een bepaald medium, bijvoorbeeld in een oplossing of in de lucht. Ze vormen een maat voor hoe sterk een stof aanwezig is ten opzichte van het overige materiaal en kunnen beïnvloed worden door factoren zoals temperatuur en druk.

In de scheikunde worden concentraties vaak uitgedrukt in verschillende eenheden. Veelgebruikte invoereenheden zijn molariteit (mol per liter, M), molaliteit (mol per kilogram oplosmiddel), massaconcentratie (gram per liter, g/L), massafractie (massa stof tot totale massa), volumefractie (volume van stof tot totaal volume) en molaire fractie (mol stof tot totaal aantal mol). Normaliteit (N) komt nog voor in sommige oude methoden, maar is minder gangbaar geworden.

Concentraties kunnen worden bepaald met diverse analytische methoden. Titratie, spectrofotometrie, gravimetrie en chromatografie zijn gangbare technieken om een stofconcentratie te bepalen. Elektrochemische sensoren, zoals ionenselectieve elektroden, bieden vaak snelle metingen in levende systemen of milieu-monitors.

Toepassingen van concentraties zijn wijdverspreid. In laboratoria is correct ingestelde concentratie essentieel bij het bereiden van oplossingen en bij analytische experimenten. In milieuwetenschappen en geneeskunde speelt de concentratie van verontreinigende stoffen, geneesmiddelen en voedingsstoffen een cruciale rol. Buiten de scheikunde wordt het begrip ook in andere disciplines gebruikt, bijvoorbeeld in economie om marktkracht en concentratie van spelers aan te geven.

Zie ook: concentratie.