Titratie
Titratie is een kwantitatieve analytische methode waarmee de concentratie van een opgeloste stof (het analyte) wordt bepaald door deze te laten reageren met een oplossing met bekende concentratie (de titrant). De hoeveelheid titrant die nodig is om de reactie volledig te laten verlopen, wordt gemeten, meestal als volume uit een buret.
Het proces berust op het equivalentiepunt, het punt waarop de hoeveelheid reagente in chemische verhouding overeenkomt
Veelvoorkomende typen titratie zijn zure-basetitratie, redox-titratie, complexometrische titraties (bijv. met EDTA) en precipitatie-titratie. In zure-basetitraties wordt
De traditionele opstelling omvat een buret, een pipet en een Erlenmeyer (de analysevloeistof in een reageerbeker),
Berekeningen hangen af van de stoichiometrie van de reactie. In eenvoudige gevallen geldt M1V1 = M2V2, waarbij
Toepassingen liggen in laboratoriumanalyse, water- en milieuonderzoek, farmacie en voedselchemie. Nauwkeurigheid hangt af van de juiste