vervoerstromen

Vervoerstromen zijn de bewegingen van personen en goederen door een transportnetwerk, uitgedrukt in hoeveelheden verkeer, routes en tijdstippen. Ze kunnen onderverdeeld worden in passagiersstromen (personenvervoer) en vrachtstromen (goederenvervoer), en worden geanalyseerd op basis van oorsprong en bestemming, modaliteit, en tempo- en dagpatronen. Vervoerstromen geven inzicht in waar en wanneer verplaatsingen plaatsvinden, welke modaliteiten elkaar aanvullen of concurreren, en waar knelpunten ontstaan.

Belangrijke componenten van vervoerstromen zijn onder meer oorsprongs- en bestemmingsparsen (origin-destination matrices), verkeersintensiteiten, tijdsafhankelijke patronen, en de modal split (verdeling over auto, fiets, openbaar vervoer, wandelen, scheepvaart, etc.). Data voor vervoerstromen komen uit reizigerstellingen, kaart-/transactiedata van publieke vervoerders, ANPR- of GPS-tracking, en enquêtes. Door deze gegevens te combineren ontstaat een beeld van de vraag en de capaciteit in een netwerk.

Methoden voor het modelleren van vervoerstromen omvatten macroniveau- en microniveaumodellen. Voor passagiersstromen worden vaak verkeerstoewijzing, vraag- en aanbodmodellen, en gravity- of radiation-modellen gebruikt; voor voertuigen kunnen microsimulaties en netwerkmodellen toegepast worden. Toepassingen liggen op het gebied van ruimtelijke planning, infrastructuurontwerp, multimodaal beleid, verkeers- en congestiebeheer, en evaluatie van beleidsmaatregelen.

Uitdagingen bij het werken met vervoerstromen zijn onder meer dataverzameling privacygevoelig kan zijn, de gegevens tijdelijk en onzeker zijn, en de vraag naar mobiliteit snel kan veranderen door factoren zoals prijs, dienstregelingen en weersomstandigheden. Regionalisering en grensoverschrijdende verbindingen vormen vaak extra complexiteit.